นักเขียน : สมบุญ ประธานชมรมคนรักหนังเก่า มีหนังรักอมตะคลาสสิกเรื่องหนึ่ง เป็นความรัก ในแบบที่เรียกว่า โศกนาฏกรรมความรักได้อย่าง เต็มปากเต็มคำและยังคงอยู่ในความคิดถึงและ ความทรงจำของผู้ชมทั่วโลกมาจนถึงทุกวันนี้ นั่นก็คือ หนังที่มีคำโปรย – คำโฆษณา ที่ว่า “ฟรังโก เซฟฟิเรลลี่ ผู้กำกับชาวอิตาเลียน
นักเขียน : มรกต ประทีปจินดา / มโนธรรม เทียมเทียบรัต : โลกนี้ ชีวิตนี้มักมีสองด้านให้เลือกเสมอ (ไม่ ก. ก็ ข., ไม่ซ้าย ก็ขวา, ถ้าไม่เลือก 372
มรกต ประทีปจินดา / มโนธรรม เทียมเทียบรัตน์ ถาม: โลกจะเป็นอย่างไร? หากไร้ ‘Forrest Gump’ ตอบ: โลกก็ยังอยู่ได้ครับ เพราะในเวลาที่ยังไม่มี ‘ฟอร์เรสต์ กัมป์’ (ทั้งหนัง ทั้งตัวละคร) เราก็ยังมีคนอย่าง
A Simple Favor มีหน้าหนังที่ดูธรรมดาๆ ด้วยชื่อหนังที่แสนจะธรรมด๊า.. แต่เหตุที่ได้ดาราน่าสนใจอย่าง Blake Lively และ Anna Kendrick มาประชันกัน ก็เลยตงิดๆ ว่ามันต้องมีอะไรไม่ “ธรรมดา” พอเริ่มเดินเครื่อง หนังก็สะดุดหูชวนติดตามด้วยเพลงไตเติล A
นานๆ จะได้เห็นหนังเม็กซิกันจริงๆ ที่ประดิดประดอยโดยผู้กำกับ (เม็กซิกันเช่นกัน) อย่าง อัลฟองโซ กัวรอง ที่ออกสู่ตลาดโลกอย่างสง่าผ่าเผย แต่ก็คิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าอัลฟองโซไม่ได้เครดิตผู้กำกับออสการ์จากหนัง Gravity จะได้มีโอกาสทำหนังอินดี้แบบนี้ตามใจตัวเองหรือไม่ หลายคนอาจจะงงๆ ว่าชื่อ “โรมา” ทำไมกลายเป็นหนังเม็กซิกัน มันน่าจะเป็นหนังอิตาลีมิใช่รึ? จริงๆ
หมีบางกอก เทศกาลหนังในเมืองไทยเราดูจะซาๆ ไป ไม่ค่อยคึกคัก (ตามเศรษฐกิจอันซบเซารึเปล่า?) เหมือนเมื่อก่อน จะหาหนังนานาชาติมารวมญาติให้ดูกันฟรีก็ไม่ค่อยมี ต้องคอยว่าสถานทูตแต่ละแห่งจะจัดให้มีฉายหนังประจำชาติของตัวเองเมื่อไรก็เมื่อนั้น อย่างไรก็ดี หนังกระแสอย่างซูเปอร์ฮีโร่ของมาร์เวลและดีซี ก็ยังตูมตามทำเงินได้เหมือนเคย ช่วงปีใหม่ Aquaman ออกมากู้หน้าค่ายดีซีได้อย่างงดงาม หนังดูสนุก หวือหวาด้วยแอ็กชั่น และซีจีอันตระการ ทั้งดำเนินเรื่องฉับไวตามสไตล์ผู้กำกับ
หมีบางกอก ฝรั่งเศสนับเป็นประเทศหนึ่งในยุโรปที่มีหนังที่หลากหลาย Genre มากกว่าประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งในยุโรปด้วยกันดูมีก็เพียงสหราชอาณาจักรที่พอจะสร้างหนังออกตลาดฟาดฟันกับฮอลลีวู้ดได้ แต่ก็ใช่ว่าอังกฤษจะขยันมากมายอะไร หนังกระแสในรุ่นหลังๆ ก็หาดูยากอยู่ นอกจากสายลับโปกฮา จอห์นนี่ อิงลิช (มิสเตอร์บีน) ส่วนหนัง 007 ก็ชะลอโปรดักชันหาตัว เจมส์ บอนด์ คนใหม่